دورکاری محیط کاری ایده‌آل یا تهدیدی برای فرهنگ و بهره‌وری کارکنان

چشم‌انداز دفاتر کاری سنتی در حال تغییر است، اما میزان این تغییرات نیاز به بحث دارد. بسیاری از کارکنان کافی‌شاپ محلی را محیطی ایده‌آل می‌دانند در حالی که رهبران سنتی دورکاری را تهدیدی برای شیوه‌های مدیریتی کارکنان قلمداد می‌کنند. احتمالاً جیم کلیفتون (Jim Clifton)، مدیرعامل گالوپ، این موضوع را در گزارش نیروی کار آمریکا به بهترین نحو بیان کرده باشد: «شیوه‌های قدیمی مدیریت دیگر جواب نمی‌دهد.» افزایش روند کار تیمی امروزه به یک روند رو به رشد تبدیل شده است. گالوپ گزارش می‌کند که تعداد کارکنانی که دست‌کم به‌ شکل نیمه‌وقت دورکاری می‌کنند از 39 درصد در سال 2012 به 43 درصد در سال 2016 رسیده است. تمایل مراجعه به کارفرماهایی که این پیشنهاد را می‌دهند نیز بیشتر شده است. بر اساس مطالعه سافت‌چویس (Softchoice) در سال 2017، 74 درصد از کارکنان به این دلیل شغل‌شان را عوض کرده‌اند که فرصت دورکاری برایشان فراهم شده است. نسل هزاره امروزی مظنونان اصلی شکل‌گیری روندهای جهانی این روزها هستند. نظر به اینکه این بخش از جمعیت بیشترین سهم از پایگاه شغلی را تشکیل می‌دهد، تغییر شرایط کار در آنها لاجرم اتفاق می‌افتد. اگرچه دورکاری چیزی جدید یا وابسته به جمعیت خاصی نیست، نسل‌های جوان‌تر به ویژه دنبال انعطاف‌های بیشتر شغلی هستند. این نکته را به‌‌ سادگی می‌توان در امکاناتی که فناوری مدرن فراهم کرده است دید. در حقیقت سافت‌چویس نتیجه گرفته است که نسل هزاره به ‌اندازه دو برابر بیبی‌بومرها در کار در خانه‌ها بهره‌وری بیشتری دارند و مجهزترند. محیط کار ایده‌آل کدام است؟ افزایش ظرفیت ارتباطات موجب شده شرایط حضور آنلاین و دسترس‌پذیری همیشگی برای مردم فراهم باشد. کارکنان امروزی- به‌ ویژه جوان‌های عرصه فناوری- این واقعیت را پذیرفته‌اند. در مقابل این افراد خواهان آزادی بیشتر در چگونگی انجام کارها و محل شغل خود هستند. کارفرماها هم پاسخ درخور داده‌اند. شرکت‌های پیشروتر متوجه شده‌اند که این بده‌بستان‌ها می‌تواند مزیتی رقابتی در...