skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

باید گچ پای تخته خورده باشیم؟

نگاهی به نقش فناوری آموزشی در میانه پاندمی کرونا

مینا پاکدل تحریریه

۴ مرداد ۱۳۹۹

زمان مطالعه : ۲ دقیقه

شماره ۸۱

تاریخ به‌روزرسانی: ۸ مرداد ۱۳۹۹

بعضی‌هایمان «گچ پای تخته خورده‌ایم» و بعضی‌هایمان روبه‌روی وایت‌بردها نشسته‌ایم و بعضی‌هایمان شاید هیچ‌کدام را تجربه نکرده باشیم. امروز اما داستان آموزش دگرگون شده؛ ماجرا فراتر از گچ و ماژیک یا کلاس‌هایی است که مجهز به پروژکتورند. حدود یک دهه می‌شود که فناوری آموزشی (Edtech) توانسته توجه‌ها را به خود جلب کند و به بخشی از فرایند آموزش بدل شود. پیش‌بینی‌‌های تحلیلگران بازار در سال ۲۰۱۸ حاکی از این بود که تا سال ۲۰۲۵ شاهد رشد بیشتر این حوزه خواهیم بود. اما کووید-19 روند استفاده از فناوری در حوزه آموزش را سرعت بخشیده است. این پاندمی بسیاری از مدارس، موسسات آموزشی و مدارس سراسر جهان را مجبور کرده سراغ فناوری‌های آموزشی (Edtech) بروند تا امکان یادگیری از راه دور را برای خیل عظیم جاماندگان از تحصیل فراهم آورند. به گزارش یونسکو، ۸۰ درصد از شاگردان جهان در ماه مارس سال جاری به دلیل تعطیلی‌ها به موسسات آموزشی دسترسی نداشته‌اند و ۲۴۸ میلیون شاگرد دیگر به دلیل تعطیلی‌های منطقه‌ای و نه سراسری (مثلاً برخی از ایالت‌های آمریکا از جمله کالیفرنیا و ویرجینیا) با مشکل عدم دسترسی به سیستم آموزشی مواجه بوده‌اند. شاید در میانه بحث‌وجدل‌ها در مورد بازگشایی مدارس به رغم بالا گرفتن پاندمی در برخی کشورها و در فضای ساده‌انگاری‌های سیاستمداران و تهدید جان باارزش انسان‌ها و فرزندان مردم، برنده واقعی با وجود همه مشکلات، همچنان ادتک باشد. در این پرونده بر نقش فناوری آموزشی در بحران کرونا تمرکز کرده‌ایم؛ وضعیت کشورهای مختلف، پلتفرم‌های ارائه‌شده از سوی وزارت‌ آموزش و پرورش کشورهای مختلف و امکانات یادگیری از راه دور را بررسی کرده‌ایم؛ همچنین بازار فناوری آموزشی، سرمایه‌گذاری، استارت‌آپ‌های شکل‌گرفته در حوزه آموزش را مرور کرده‌ایم و در نهایت در کنار مزیت‌های ادتک، به مشکلات ایجادشده از جمله تبعیض هوش مصنوعی، نابرابری در یادگیری و تهدیدهای سایبری پرداخته‌ایم.

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۸۱ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۸۱ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/8ca
مینا پاکدلتحریریه

    کارشناسی ادبیات انگلیسی را که گرفتم دیگر مطمئن بودم کلمه‌ها را اگر در گفتار شفاهی کم می‌آورم، در نوشتار توی مشتم هستند و از لای انگشت‌هایم لیز نمی‌خورند. در آن سال‌ها ترجمه می‌کردم و ویرایش. در گیرودار پایان‌نامه ارشد فلسفه بودم که برای یکی از ویژه‌نامه‌های پیوست چند گزارش ترجمه کردم و قرار شد پاره‌وقت کار کنم. آن‌موقع‌ها دفتر پیوست خانه دوطبقه قدیمی‌ای بود که حیاطش درخت داشت، ایوانش بزرگ بود و آسمان معلوم. جای‌گیر شدم طبقه هم‌کف در اتاق میثم. در واقع او و مهرک بودند که به من چم‌وخم روزنامه‌نگاری را یاد دادند؛ اینکه چطور باید یادداشت و گزارش نوشت یا کنداکتور بست؛ چطور نباید ترسید و از قالب سفت‌وسخت آکادمیک بیرون آمد. حالا تقریبا ده سالی از آن روز اول می‌گذرد. در این سال‌ها با چند ماهنامه و فصل‌نامه دیگر و نشرهای مختلف همکاری کرده‌ام و همچنان و همیشه در پیوست مشغول بوده‌ام. اینجا محل کار من نیست؛ خانه من است و آدم‌هایش کسانی‌اند که تو را همان شکلی که هستی، می‌پذیرند، با همه ضعف‌ها و قوت‌ها، با همه روشنایی‌ها و تاریکی‌ها.

    تمام مقالات

    0 نظر

    ارسال دیدگاه

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    *

    برای بوکمارک این نوشته
    Back To Top
    جستجو