تغییر نگاه به بانکداری از زاویه بانکداری دیجیتالی

فناوری اطلاعات و ارتباطات یکی از نیروهای اصلی پیشران تحول و نوسازی صنایع و سازمان‌هاست. اهمیت این نیروی پیشران تا آنجاست که امروزه بحث از انقلاب صنعتی چهارم مبتنی بر «تحول دیجیتالی» در جهان پیش کشیده شده است. «تحول دیجیتالی» به ‌دنبال تحول همه‌جانبه‌‌ سازمان از طریق به‌کارگیری و ادغام فناوری در کسب‌وکار، مدیریت و عملیات آن است. شرایط اخیر تحمیل‌شده توسط پاندمی کرونا نیز نوعی از غربال بی‌رحمانه را بر کسب‌وکارها جاری ساخته است و آنهایی که قابلیت‌های دیجیتالی بیشتری داشته یا به سرعت به آن مجهز شده‌اند احتمال بقای بیشتری یافته‌اند. بنابراین به نظر می‌رسد سازمان‌های امروز، از جمله بانک‌ها، چاره‌ای جز حرکت به‌ سوی دیجیتالی شدن ندارند. بانک در مسیر این تحول بنیادین به‌ تدریج به یک «بانکِ تمامْ دیجیتالی» تبدیل می‌شود که در قالب «بانکداری دیجیتالی» در بانک تحقق می‌یابد. تحول دیجیتالی در بانک‌ها، در نهایت باید به «تحول دیجیتالی در مدل کسب‌وکار، محصولات و خدمات بانکی و تجربه‌ی مشتری در تعامل با بانک» منجر شود. حال این سوال پیش می‌آید که بانک‌ها چگونه باید چنین تحولی را در کسب‌وکار و سازمان خود پیاده‌سازی کنند؟ فاصله زیاد تا بانکداری دیجیتالی با نگاهی به بازار بانکداری در ایران می‌توان گفت که با وجود موفقیت نسبی بانک‌های ایرانی در زمینه‌ی ایجاد کانال‌های دسترسی دیجیتالی برای مشتریان خود، هنوز با بانکداری دیجیتالی فاصله‌ی زیادی داریم چرا که به ‌جای آنکه مشتریان برای بانک تعریف کنند به چه محصولات و خدمات بانکی نیاز دارند، بانک‌ برای مشتریان تعریف می‌کند که چه محصولات و خدماتی در دسترس آنها قرار دارد. این در حالی است که لازمه‌ی بانکداری دیجیتالی، طراحی محصول و خدمات بانکداری مبتنی بر شناخت کامل از نیازها و مشکلات تک‌تک مشتریان بانک است. مروری بر پژوهش‌ها و تجربیات مستندسازی‌شده در زمینه‌ی بانکداری دیجیتالی از سوی بانک‌ها و شرکت‌های مشاوره‌ معتبر بین‌المللی، نشان می‌دهد یکی از بهترین رویکردها برای دستیابی...