مدیرعامل کافه بازار: دسترسیپذیرکردن برنامههای موبایلی را یک وظیفه ببینیم
مدیرعامل کافه بازار از توسعهدهندههای ایرانی خواسته دسترسیپذیرکردن برنامههای خود را نه یک گزینه، بلکه…
۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
در پنل چالش‌ها و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در ایران مطرح شد:
قوانین ایران راه را برای سرمایهگذاران خارجی باز کرده اما مشکل تحریم است
۲۷ اسفند ۱۳۹۹
زمان مطالعه : ۸ دقیقه
پنل چالش‌ها و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در خلال سومین نشست سرمایه‌گذاری فناوری (TIM 2021) برگزار شد و اعضای پنل به بررسی وضعیت سرمایه‌گذاری در ایران پرداختند. اعضای این پنل معتقدند قوانین ایران برای سرمایهگذاران خارجی کاملا مناسب است و تنها مشکل تحریم باعث شده تا سرمایه کم و به سختی از بیرون وارد کشور شود.
فرصتی برای استارت‌آپ‌های حوزه سلامت
آرش برهمند، سردبیر ماهنامه پیوست، گفت‌وگو را با ژوبین علاقه‌بند، مدیرعامل سابق اسنپ و مدیرعامل فعلی گروه سرمایه‌گذاری لیان آغاز کرد. برهمند با اشاره به استارت‌آپ دکتردکتر به عنوان یکی از استارت‌اپ‌های ارزشمندی که از گروه لیان جذب سرمایه کرده از علاقه‌بند خواست تا در مورد استارت‌آپ‌هایی که روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند توضیح دهد.
مدیرعامل گروه سرمایه‌گذاری لیان در پاسخ اعلام کرد که اکنون روی ۶ استارت‌آپ سرمایه‌گذاری کرده‌اند که یکی از آن‌ها دکتردکتر، استارت‌آپ حوزه سلامت دیجیتال است. او از زی‌دشت به‌عنوان یکی دیگر از استارت‌آپ‌ها نام برد که در حوزه غذا فعالیت می‌کند. علاقه‌بند ادامه داد: «آدریان سلامت استارت‌اپ دیگری است که در حوزه مکمل‌های غذایی غیردارویی فعال است و هیلیا فارمد که در حوزه تحقیق و توسعه و فرمول‌بندی مکمل‌ها و مواد دارویی فعالیت دارد به نوعی فعالیتش با آدریان سلامت در ارتباط است.» علاقه‌بند از یک استارت‌آپ دیگر که در حوزه غلات صبحانه فعالیت می‌کند به عنوان یکی دیگر از سرمایه‌گذاری‌های گروه لیان نام برد و اعلام کرد: «در حال واردات ماشین‌آلات هستیم و قرار است در یک رقابت شدید نستله را در ایران شکست دهیم.»
سردبیر ماهنامه پیوست با اشاره به علاقه گروه لیان به سرمایه‌گذاری روی استارت‌آپ‌های حوزه سلامت و غذا در مورد سرمایه‌گذاری روی دیگر حوزه‌ها پرسید.
علاقه‌بند با اشاره به این که علاقه کل گروه لیان به سرمایه‌گذاری روی استارت‌آپ‌های حوزه سلامت است گفت: «ترجیح ما سرمایه‌گذاری روی استارت‌آپ‌های حوزه سلامت است اما به این معنی نیست که روی استارت‌اپ‌های حوزه‌های دیگر سرمایه‌گذاری نمی‌کنیم.»
مالک مستقیم و غیرمستقیم استارت‌آپ‌های ایرانی
سردبیر ماهنامه پیوست به سراغ مدیر سرمایه‌گذاری خطرپذیر در گروه مالی فیروزه رفت و ضمن اشاره به موفقیت گروه فیروزه در وارد کردن سرمایهگذاران خارجی به بازار سهام ایران در مورد فعالیت‌های گروه مالی فیروزه پرسید.
رادمان ربیعی، معاون مدیر صندوق سرمایه‌گذاری فیروزه در پاسخ اعلام کرد: «ما در فیروزه روی وارد کردن سرمایه خارجی به بازار سهام ایران تمرکز داریم اما به دلیل چالش‌های ناشی از محدودیت‌های موجود به دلیل تحریم‌ها به‌صورت محلی در حوزه‌های مالی دیگر هم فعالیت می‌کنیم که یکی از آن‌ها سرمایه‌گذاری‌های مخاطره‌آمیز بوده که در ۷ سال گذشته درگیر آن بوده‌ایم.» ربیعی همچنین از ورود به حوزه استارت‌اپ‌ها گفت و توضیح داد: «۳ سال است که تمرکز بیشتری روی سرمایه‌گذاری خطرپذیر در استارت‌آپ‌ها گذاشته‌ایم و اکنون نیز به ایجاد استارت‌آپ از طریق پلتفرم اختصاصی خود به نام کنترل‌تک روی آوردیم.»
ربیعی با اشاره به این که گروه فیروزه به‌طور مستقیم روی استارت‌های زیادی مانند شیپور، الوپیک، داستان من و غیره سرمایه‌گذاری کرده است در مورد سرمایه‌گذاری‌های غیر مستقیم این شرکت گفت: «ما به عنوان یکی از اولین و بزرگ‌ترین سرمایهگذاران سرآوا بودیم که به‌طور مستقیم روی استارت‌آپ‌های بزرگ زیادی نظیر کافه‌بازار و دیجی‌کالا سرمایه‌گذاری کرده‌اند بنابراین گروه زیادی از استارت‌آپ‌ها هستند که ما مستقیم یا غیرمستقیم روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌ایم.»
معاون مدیر صندوق سرمایه‌گذاری فیروزه در مرود فعالیت‌های مرکز کنترل‌تک گفت: «ما در پلتفرم استارت‌آپ ساز کنترل‌تک متمرکز بر ساخت مدل‌های جهانی در ایران هستیم.»
سرمایهگذار داخلی-خارجی
تیم لطیف، کارآفرین و سرمایهگذار هلدینگ مکس، که ریشه‌ای ایرانی، آلمانی دارد، به‌عنوان آخرین عضو پنل، در مورد سابقه فعالیتش در ایران و سرمایه‌گذاری‌هایی که داشته توضیح داد و گفت: «از سال ۲۰۰۶ در ایران فعالیت دارم و سرمایه‌گذاری خطرپذیر در ایران را با راه‌اندازی یک شرکت رنگ در همکاری با فومن‌شیمی آغاز کردم.»
او در ادامه به سرمایه‌گذاری‌های مختلف و استارت‌آپ‌های تازه‌ای که در ایران راه‌اندازی کرده نظیر پلاک، چاپ‌آوا و ازکی اشاره کرد و گفت: «همه مفاهیمی که در ایران راه‌اندازی کردیم، از مدل‌های موفق آلمانی الهام گرفته شده‌اند.» او با اشاره به سرمایه‌گذاری روی خودرو ۴۵ اعلام کرد: «ما سرمایه‌گذاری‌های خوب و موفقی در ایران داشتیم و این شد که تصمیم گرفتیم به این سرمایه‌گذاری‌ها ساختار بدهیم به این ترتیب شرکت سرمایه‌گذاری مکس را راه‌اندازی کردیم.»
لطیف در مورد فعالیت‌های مکس نیز گفت: «پس از راه‌اندازی این شرکت حدودا ۱۰ سرمایه‌گذاری انجام دادیم و همچنین شرکت‌هایی را خودمان راه‌اندازی کردیم.»
او در خصوص وضعیف سرمایه‌گذاری‌های خارجی روی استارت‌آپ‌های ایرانی گفت: «سرمایهگذاران خارجی به دلیل تحریم‌ها کمی محتاطانه عمل می‌کنند. شاید کانال جریان پولی کمی دشوار شده باشد اما همانطور که اشاره شد، فرصت عظیمی پیش روی ایران وجود دارد.»
بازار هست، سرمایهگذار نیست
مدیر پنل با اشاره به اوضاع پیچیده اقتصادی و همچنین شرایط پاندمی از تناقض ایجاد فرصت برای سرمایه‌گذاری خارجی و نبود سرمایهگذار خارجی در ایران صحبت کرد و از اعضای پنل خواست درمورد این تناقض صحبت کنند.
علاقه‌بند ضمن اشاره به این موضوع که اکنون چند سرمایهگذار خارجی در ایران حضور دارند اعلام کرد: «سال ۲۰۱۵ که برجام امضا شد عللاقه و تشنگی سرمایهگذاران خارجی برای حضور در ایران کاملا قابل مشاهده بود. ما با ۸۰ میلیون جمعیت بزرگ‌ترین کشور منطقه هستیم.» او افزود: «وقتی صحبت از سرمایه‌گذاری روی کشور‌های درحال توسعه می‌شود همه می‌گویند که بازار ایران یک بازار دست‌نخورده است. کشوری مانند ایران با ۸۰ میلیون نفر جمعیت هرجایی پیدا نمی‌شود.»
مدیر گروه سرمایه‌گذاری لیان در پاسخ به این سوال که چه استارت‌آپ‌هایی از نظر حوزه فعالیت، بازار، اندازه و تیم شانس بیشتری برای دریافت سریع‌تر سرمایه دارند، گفت: «پاسخ کلی به این سوال می‌شود استارت‌آپ‌هایی که روی حل یک مشکل تمرکز دارند.» او در این مورد توضیح داد: «اگر به اسنپ به عنوان یک استارت‌آپ موفق نگاه می‌کنید متوجه می‌شوید در حوزه فعالیت اسنپ یک مشکل کاملا واقعی وجود داشت برای همین اسنپ موفق شد.» علاقه‌بند افزود:«اگر به عنوان یک استارت‌آپ راه‌حلی برای یک مشکل پیدا کنید که مبتنی بر فناوری موبایلی باشد موفق خواهید بود.»
رادمان ربیعی در تکمیل صحبت‌های ژوبین علاقه‌بند گفت: «پول، تیم‌ها و ایده‌های موفق را دنبال می‌کند اما این حجم پول است که رشد یا عدم رشد اکوسیستم را مشخص می‌کند. در ایران و اقتصاد داخلی سرمایه زیادی وجود دارد که می‌تواند به رشد بیشتر این اکوسیستم کمک کند اما مساله اصلی ایجاد اعتماد و مشاهده موفقیت‌ها است.»
ربیعی معتقد است ایران در میانه دوره‌ای است که ادامه روند انقلاب دیجیتالی خواهد بود و مساله اصلی سرعت و حجم رشد بازار است که آن هم مستقیما به جریان آزاد سرمایه بستگی دارد.
سرمایهگذاران ایرانی صبور نیستند
تیم لطیف در ادامه این پنل به تفاوت فرهنگ و تفکر میان سرمایهگذاران داخلی و خارجی صحبت کرد و گفت: «سرمایهگذاران ایرانی در مقابل پول سخت‌گیرتر از سرمایهگذاران خارجی هستند و در سود پول اصلا گذشت ندارند.» او افزود: «سرمایهگذار خارجی می‌داند که وقتی روی یک شرکت حوزه تکنولوژی سرمایه‌گذاری می‌کند باید تا ۵ سال منتظر بماند تا به سود برسد و در طول یکی دو سال اول یا کل این ۵ سال شرکت ضررده خواهد بود. اما برای سرمایهگذاران ایرانی این یک مفهوم تازه است و همیشه می‌گویند مانند پول، املاک، طلاها یا هرچیز دیگری که قیمتش بالا رفته او هم باید سود فوری داشته باشد.» لطیف این تفاوت تفکر بین سرمایهگذاران داخلی و خارجی را بیشتر به دلیل تفاوت آموزش بین این دو قشر می‌داند.
لطیف معتقد است مساله فقط پول نیست و وقتی شما یک مشکل واقعی را حل می‌کنید واقعا برای جامعه ارزش آفرینی کرده‌اید و مساله اینجاست که اگر این خلق ارزش نباشد، سرمایه‌ای هم نیست و وقتی سرمایه نباشد سودی هم نیست پس اینجا مساله خلق ارزش و حل مشکل اهمیت بالاتری دارد.
او در این خصوص از دیجی‌کالا به عنوان یک کسب‌وکار ارزش‌آفرین مثال زد و گفت: «مردم پیش از دیجی‌کالا چطور موبایل می‌خریدند؟ اما امروز اطلاعات در دست دارند و از همه مهم‌تر برای خرید آرامش خاطر دارند. پس مساله همیشه پول نیست.»
ژوبین علاقه‌بند، در پاسخ به این سوال که دولت، حاکمیت و نهاد‌های غیردولتی در زمینه ورود سرمایهگذار خارجی به ایران چه نقشی می‌توانند ایفا کنند، گفت: «با توجه به این که در اسنپ به‌صورت مستقیم با این موضوع درگیر بودم معتقدم قوانین و قانون‌گذاران در ایران بسیار انعطاف‌پذیرتر از کشور‌های توسعه یافته هستند.»
تیم لطیف و رادمان ربیعی در تایید حرف‌های علاقه‌بند اعلام کردند که قوانین ایران برای سرمایهگذاران خارجی کاملا مناسب است و تنها مساله تحریم‌ها کار را برای سرمایهگذاران خارجی سخت کرده است.
لطیف معتقد است مساله بسیار مهم برای سرمایهگذاران خارجی این است که امکان خروج داشته باشند. به گفته او اگر سرمایهگذار خارجی پس از یک سرمایه‌گذاری موفق امکان خروج داشته باشد این به نفع بازار سرمایه خواهد بود چرا که همان پول به علاوه پول بیشتر به سیستم ونچر بازخواهد گشت.
لطیف در ادامه مشکل قانون‌گذاران را عدم شناخت نسبت به ارزش‌گذاری بازار تکنولوژی عنوان کرد و توضیح داد: «اگر در ایران بخواهید یک کارخانه بسازید و پول نداشته باشید بر اساس ارزش زمینی که دارید به شما وام می‌دهند. اما در مورد شرکت تکنولوژی نمی‌دانند چطور ارزش‌گذاری کنند. چطور ترافیک، نرخ تبدیل، محصولات، وبسایت یا اپلیکیشن را ارزش‌گذاری کنند و این ما هستیم که باید آن‌ها را آموزش دهیم. »
ارسال دیدگاه