داغ ننگ و طرد شدگی زاویه دید است

اروینگ گافمن شخصیت عجیبی است. او چه در جایگاه یک آکادمیسین و چه در نقش یک پژوهشگر چهره‌ای متمایز و متفاوت به شمار می‌رود. گافمن مقالات کم‌شماری نگاشته است و جز چند مورد همواره از مصاحبه گریزان بود. سخنرانی‌های کم‌تعداد اما تند و بی‌رحمانه علیه نظام دانشگاهی حاکم در نیمه دوم قرن بیستم، شیوه اداره کلاس و مدیریت و راهنمایی پایان‌نامه‌های دانشجویان، الگوی نگارش و تحلیل و... همگی نشان می‌دهد او نابغه‌ای جلوتر از زمانه‌اش بوده است. تک‌روی و اصرار بر عقایدش باعث شد به شدت توسط دپارتمان‌ها و انجمن‌های جامعه‌شناسی ایالات متحده طرد شود. به همین دلیل عملا بیشتر عمرش را در کرسی استادی روانشناسی و انسان‌شناسی تدریس کرد. جامعه‌شناسان مسلط بر فضای دانشگاهی ایالات متحده او را طرد کردند و داغ ننگ بر او نهادند. هرچند به نظر می‌رسد خودش هم از این در حاشیه بودن و نادیده انگاشته شدن ناراضی نبوده است. او پژوهشگری بود که همه عمر به تعاملات افراد، به خصوص تعاملات مطرودان و شیوه عرضه خویشتن توسط اقلیت در برابر اکثریت، توجه داشت. تاثیرش در سه دهه پایانی قرن بیستم بیش از آنکه بر نظریه‌های جامعه‌شناسی باشد، بر نظریه‌های روانشناسی، روانپزشکی و مردم‌شناسی بود. به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر از پرده‌نشینی بیرون آمده و نظریه‌هایش مورد توجه متفکران جامعه اطلاعاتی (حتی جامعه‌شناسان فضای مجازی) قرار گرفته است. توجه به جامعه‌شناسی خرد ویژگی متمایز اروینگ گافمن است که در چند سال اخیر مورد توجه پژوهشگران جوان جامعه اطلاعاتی قرار گرفته. نام کتاب: داغ ننگ، چاره‌اندیشی برای هویت ضایع‌شده نویسنده: اروینگ گافمن سال انتشار چاپ نخست: 1963 انتشارات پلیکان (کتاب‌های علمی انتشارات پنگوئن) تعداد صفحات: 168 صفحه کتاب داغ ننگ را می‌توان تصویری از وضعیتی دانست که محافل دانشگاهی جامعه‌شناسی در ایالات متحده برای گافمن ایجاد کردند. گویی با مطرودان اجتماعی همذات‌پنداری دارد. او در کتاب داغ ننگ به بررسی تاثیر انگ‌زنی در اعضای حاشیه‌ای...