پرونده‌ای درباره نیمه‌رسانا؛ پادشاهی این کوچک‌های زبل

مساله کمبود نیمه‌رسانا در دو سال اخیر آن‌قدر جدی شده که حالا برخی شرکت‌ها، به‌ ویژه تولیدکنندگان خودروهای خودران، سراغ ماشین‌های لباسشویی رفته‌اند تا چیپ‌های مورد نیازشان را تامین کنند. عبارت نیمه‌رسانا نه به خاطر این چیپ‌«شویی» عجیب، بیشتر به دلیل اینکه نیمه‌رساناها در همه ‌جا هستند، به گوش‌مان خورده، در گوشی‌های هوشمند، لپ‌تاپ‌ها، دوربین‌ها، ماشین‌های ظرفشویی، یخچال‌ها. مشکلات این صنعت تقریباً ۵۷۳ میلیارد دلاری نیمه‌رسانا در ۲۰۲۱ تشدید شد. کووید و جنگ تجاری بین چین و ایالات‌ متحده، اوضاع را بدتر کرد و عوامل دیگری نیز در این بحبوحه دخیل بودند، مثلاً توفان یوری باعث بروز قطعی برق گسترده در تگزاس شد و خاموشی‌های مکرر را در پی داشت. تولیدکننده‌هایی مانند سامسونگ، و نیمه‌رسانای NXP مجبور شدند عملیات تاسیسات‌شان را معلق کنند. اختلال در زنجیره‌های تامین جهانی با جنگ اوکراین و روسیه ادامه دارد. به پیش‌بینی شرکت تحقیقاتی گارتنر، سرعت فروش نیمه‌رسانا در ۲۰۲۲ کاهش می‌یابد و در سال آینده تا ۲.۵ درصد سقوط می‌کند. هرچند وایرد در مقابل می‌نویسد کمبود نیمه‌رسانا گریبانگیر برخی است و برخی دیگر، مشکلی در تامین ندارند. در این میان دستیابی به اهداف جهانی در حوزه محیط‌زیست تا حدی به نیمه‌رساناها بستگی دارد که بخش جدایی‌ناپذیری از وسایل نقلیه الکتریکی و توربین‌های بادی هستند. اما منتقدان می‌گویند تولید تراشه خود در بحران‌های اقلیمی نقش دارد: مثلاً تی‌اس‌ام‌سی به‌ تنهایی تقریبا پنج درصد از کل برق تایوان را مصرف می‌کند که پیش‌بینی می‌شود در سال 2022 به 2.7 درصد افزایش یابد. اما این شرکت فقط در سال 2019 حدود 63 میلیون تن آب مصرف کرد که در دوران خشکسالی تایوان در ۲۰۲۱ به موضوع بحث‌برانگیزی تبدیل شد: بدترین خشکسالی این کشور در نیم‌قرن اخیر که سازندگان تراشه را مقابل کشاورزان قرار داد. در این پرونده، سعی کرده‌ایم نیمه‌رساناها و پادشاهی‌شان در عرصه صنایع مختلف را به تصویر بکشیم: از چالش‌ها و مشکلات تا نقدها و...