مشکل جای دیگری است

بخشی از طرح صیانت در شورای عالی فضای مجازی تصویب شد. این تیتری است که بیشتر رسانه‌ها درباره تغییر ترکیب و وظایف کمیسیون عالی تنظیم مقررات استفاده کردند. هرچند چنین موضوعی از سوی مقامات مرکز ملی فضای مجازی تکذیب شد، اما به هر حال نمی‌توان انکار کرد که مصوبه شورای عالی، شباهت زیادی به بخش‌هایی از طرح صیانت دارد. به هر صورت چه این دو شبیه هم باشند چه نباشند، افرادی که ما نمی‌دانیم چه کسانی هستند درخواست تغییر ترکیب و وظایف کمیسیون عالی تنظیم مقررات را مطرح کرده‌اند و شورای عالی هم در جلسه‌ای غیرعلنی، آن را تصویب کرده است. البته آشنایی ما با این افراد یا علنی بودن جلسه، تاثیری در سرنوشت آن نداشت.

نسخه صوتی این یادداشت را بشنوید

در مواردی از این دست، عده‌ای سریع به سراغ رسانه‌ها می‌روند و آنها را محکوم می‌کنند که چرا انتقاد نمی‌کنند. البته که رسانه‌ها مدام در حال انتقاد از چنین تصمیماتی هستند و در همین ماهنامه پیوست بارها و بارها درباره چنین اقداماتی هشدار داده‌ایم و از آنها انتقاد کرده‌ایم؛ اما واقعیت این است که اگر قرار بر تصمیمی باشد، مخالفت ما تاثیری در آن ندارد. مگر با فیلتر شدن تلگرام و ریختن پول کشور به پای پیام‌رسان‌های داخلی مخالفت نشد؟ نتیجه چه بود؟

واقعیت این است که برای تصمیم‌گیران و سیاست‌گذاران کشور، اولویت‌هایی وجود دارد که از نظر ما یا کلاً اشتباه هستند یا اگر درست باشند در اولویت نیستند؛ مثلاً من به کسب‌وکار مردم یا مهاجرت جوانان فکر می‌کنم، اما لزوماً این موضوع از نظر کسی که اصرار دارد گلوی اینستاگرام فشرده شود و به جایش چند پلتفرم رانتی داخلی، بازار کسب‌وکارهای خرد شوند مهم نیست. او نگاه دیگری دارد. کسی که توان خود را بر سر طراحی مجدد @ می‌گذارد، چیزی می‌گوید که ما نمی‌فهمیم و در یک کلام، زبان مفاهمه از بین رفته است. ما به دو زبان متفاوت سخن می‌گوییم. در حقیقت، مشکل اصلاً در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات نیست. مشکل از جای دیگری است که سرریز آن به این بخش رسیده. خیلی طبیعی است که برای موضوعات غیرفنی نتوان پاسخ‌های فنی یافت.

روزگاری بود که تمام مشکلات کشور را زیر سر روزنامه‌ها می‌دیدند؛ اما تعطیلی ناگهانی همه روزنامه‌ها و پس از آن بی‌اثر شدن رسانه‌های رسمی، هیچ تاثیری در حل مسائل کشور نداشت. اکنون نیز هر مشکلی را سر اینترنت و به قول خودشان فضای مجازی خراب می‌کنند و هر بار با آیین‌نامه و قانونی، تلاش دارند آن را محدودتر کنند تا مشکلات برطرف شود. اینکه آیا چنین روش‌هایی می‌تواند فناوری محدودیت‌گریز را در چارچوب‌های تنگ جا دهد موضوع دیگری است؛ اما حتی تصور برطرف شدن مشکلات با ایجاد محدودیت برای اینترنت از اساس باطل است.