چرا دعوای حقوقی ایلان ماسک و توییتر علیه مدیامترز می‌تواند آینده رسانه‌ها به خصوص رسانه‌های چپ‌گرا را تغییر دهد؟ جدال حساس بر سر آزادی بیان

با وجود اینکه بسیاری مدعی بودند پدیده فناوری در سال ۲۰۲۳، چت‌جی‌پی‌تی بوده است ولی مجله تایم برای انتخاب شخصیت سال، در دوراهی بین ایلان ماسک و تیلور سوئیفت مانده بود. این مجله، هرچند خواننده ۳۳ساله را برگزید ولی جالب بود که ماسک توانست تا فینال رقابت هم بالا بیاید. آن هم در شرایطی که تقریباً در این سال، هیچ کار جدیدی نکرده بود و پروژه‌های سابق خود را پیش می‌برد. با وجود این، تا دل‌تان بخواهد جنجال‌سازی‌های به‌خصوص سیاسی داشت و شاید همین موضوع باعث شد تایم به او توجه ویژه کند. یکی از این جنجال‌ها مربوط به دعوای اخیر او با شرکت مدیامترز و البته تعداد زیادی از غول‌های تجاری است که به توییتر آگهی می‌دادند ولی این تبلیغات را متوقف کردند تا ناظران اقتصادی بگویند میزان درآمد توییتر از آگهی‌ها که سال ۲۰۲۲ به چهار میلیارد و ۷۳۰ میلیون دلار رسیده بود در سال ۲۰۲۷ حدود دو و نیم میلیارد دلار خواهد بود. ماجرای این دعواها چیست؟ ایلان ماسک بر سر چه چیز به نزاع با مدیامترز و آگهی‌دهندگان برخاسته و ابعاد حقوقی آن چیست و چه اهمیتی می‌تواند برای دنیای حقوق فناوری داشته باشد؟ ۱- چطور شروع شد؟ در میانه ماه نوامبر ایلان ماسک در توییتر با یک ریپلای توییتی را تایید کرد که حاوی نظریه «جایگزینی بزرگ سفیدپوستان» است. این نظریه که از سال ۱۹۹۵ از جانب فردی به نام «دیوید لین» مطرح شد می‌گوید یهودیان با اقداماتی مثل تشویق به مهاجرت گسترده غیرسفیدپوستان، باروری زیر سطح جایگزینی یا تشویق به سقط جنین، در راه انقراض نسل سفیدپوستان تلاش می‌کنند. پس از آن شرکت‌های بزرگ دنیای رسانه و فناوری شامل والت‌دیزنی، برادران وارنر، ان‌بی‌سی، کامکست، آی‌بی‌ام، پارامونت و حتی اپل اعلام کردند به خاطر تایید این نظریه که در ادبیات رسانه‌ای غربی، نظریه توطئه و نادرست خوانده می‌شود، دیگر تبلیغی به ایکس یا توییتر نخواهند...